Odszkodowanie za śmierć Warszawa

Kiedy można uzyskać zadośćuczynienie?

Zadośćuczynienie za śmierć ma wynagradzać poszkodowanemu negatywne przeżycia, w związku z cierpieniem psychicznym (straty emocjonalne) i fizycznym po utracie bliskiego na skutek śmierci. Komu przysługuje odszkodowanie za śmierć? Przede wszystkim:

• Najbliższej rodzinie zmarłego: żonie, mężowi, partnerowi pozostającemu w nieformalnym związku (zamieszkującemu od wielu lat razem ze zmarłym). W zależności od konkretnego przypadku mogą być brani pod uwagę rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, a nawet wnukowie.
• Osobom, które doznały straty bliskiego w efekcie niedozwolonego czynu, np. przestępstwa, celowego działania, zaniechań, zaniedbań.
• Osobom, którym zostało naruszone dobro osobiste (nagła utrata bliskiego i zerwanie więzi emocjonalnej ze zmarłym).

Co należy zrobić, aby uzyskać odszkodowanie po śmierci bliskiego?

Na samym początku należy zacząć od sformułowania własnego roszczenia, czyli przedstawienia konkretnych dowodów potwierdzających słuszność wszelkich żądań. Kodeks cywilny mówi o tym, że osoba, która stara się o odszkodowanie, musi udowodnić ich zasadność. W wielu przypadkach roszczenia muszą zostać właściwie udokumentowane, co dla wielu osób stanowi dość duży problem. Dlaczego? Ponieważ walka o stosowne odszkodowanie jest procesem długim, bardzo trudnym i wymagającym znajomości prawa. W dodatku sytuację znacznie komplikuje ból i rozczarowanie po stracie ukochanej osoby i nieustanne pogrążanie się w smutku, na co w dodatku ma wpływ konieczność składania oświadczeń, opisywania historii, sytuacji finansowej rodziny przed i po wypadku, a także wykazanie, że śmierć bliskiego w ogromnym stopniu utrudniła codzienne funkcjonowanie i pogorszyła sytuację materialną rodziny.

Jak długo istnieje możliwość starania się o rekompensatę za śmierć bliskiego?

Data 3.08.2008 roku wiąże się z dużymi zmianami w przepisach Kodeksu Cywilnego. Został wprowadzony artykuł 446 par. 4, zgodnie z którym bliscy zmarłej osoby mogą ubiegać się o naprawienie szkody niematerialnej i starać się o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Należy podkreślić, że zadośćuczynienie może zostać wypłacone przez ubezpieczyciela, pod warunkiem, że zdarzenie miało miejsce po tejże dacie. Zdarzały się sytuacje, w których pełnomocnicy rodzin zmarłego występowali do towarzystw ubezpieczeniowych z roszczeniem wypłaty środków za naruszenie dóbr osobistych członków rodziny na podstawie artykułu 448. Ubezpieczyciele często odmawiały wypłaty zadośćuczynienia, za argument podając fakt, iż do wypadków doszło przed 3 sierpnia 2008 r. Takie sytuacje zdarzały się do momentu, aż Sąd Najwyższy dokonał potwierdzenia w kolejnych uchwałach, że środki należą się osobom bliskim zmarłego wówczas, gdy do szkody dochodziło przed 3 sierpnia 2008. Pozytywne zmiany w prawie sprawiły, że razem z pozytywnym orzecznictwem Sądu Najwyższego, rodziny zmarłych osób mogą starać się o środki rekompensacyjne za śmierć, wtedy, gdy doszło do niej 20 lat temu.

Jakie dokumenty i oświadczenia należy przedstawić towarzystwu ubezpieczeniowemu w sytuacji ubiegania się o odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej?

Osoba, która ubiega się o odszkodowanie za śmierć bliskiego, powinna przedstawić ubezpieczycielowi właściwą dokumentację, która wykaże winę sprawcy, a także wskaże na to, że jego zakład ubezpieczeń musi wziąć odpowiedzialność za zaistniałe zdarzenie. Do istotnych dokumentów i oświadczeń należą: prawdziwe oświadczenie własne, oświadczenia innych osób, np. przyjaciół, rodzinny, świadków wydarzenia; dokumenty wykazujące stopień pokrewieństwa i relacje łączące żądającego i osobę zmarłą, dokumenty udawadniające, iż doszło do znacznego pogorszenia sytuacji materialnej i poniesionych kosztów, np. organizacja pogrzebu, leczenia itd. W tej sytuacji warto uzbroić się w cierpliwość, ponieważ zgromadzenie tak dużej ilości dokumentów jest czasochłonna i wymaga ogromnego zaangażowania. Warto wiedzieć, że pomimo to, że proces ubiegania się o odszkodowanie jest długi i żmudny, to nie należy z niego rezygnować, a tym samym z prawa do stosownego odszkodowania. Pomóc może profesjonalna kancelaria prawna, specjalizująca się w tego typu sprawach.

Czy warto podjąć się walki o zadośćuczynienie drogą sądową?

Artykuł 446 i 448 Kodeksu Cywilnego mówi, że sąd może przyznać zadośćuczynienie rodzinie poszkodowanego w formie określonej kwoty. Osoba uprawniona powinna kierować wszelkie roszczenia do konkretnego ubezpieczyciela sprawcy (towarzystwa ubezpieczeniowego). Ubezpieczyciel na rozpatrzenie sprawy i podjęcie decyzji ma 30 dni, w poszczególnych przypadkach termin ten może wydłużyć się do 60 dni. Podstawą skierowania sprawy do sądu jest przyznanie zaniżonej kwoty lub też całkowita odmowa przyznania środków.