Depresja uznawana jest już za chorobę cywilizacyjną, stanowi coraz poważniejszy problem społeczny. Nauka wyróżnia dwa typy depresji, podstawowym kryterium jest przy tym powód jej wystąpienia. Depresją egzogenną nazywamy taki rodzaj tej choroby, który związany jest z wystąpieniem w życiu chorej osoby traumatycznego wydarzenia, które było bezpośrednią przyczyną pojawienia się depresji.

Może to być np. śmierć członka najbliższej rodziny, poważny problem w związku. O depresji endogennej mówimy wtedy, gdy powodem jej wystąpienia nie jest żadne konkretne przykre doświadczenie, a uwarunkowania biologiczne, związane np. z genetyką.

Na co zwrócić uwagę, jeśli podejrzewamy, że ktoś z naszej najbliższej rodziny lub też znajomy albo przyjaciel choruje na depresję? U takiej osoby widoczny jest utrzymujący się przez długi czas zły nastrój. Wyraźnie widać, że jest ona przygnębiona, sprawia wrażenie obojętnej na to, co się wokół niej dzieje. Osoby chorej na depresję nie cieszy już to, co dawniej sprawiało jej dużą przyjemność.

Rezygnuje ona z hobby ( np. z uprawiania sportu ), unika też kontaktu z rodziną i znajomymi. Występują też problemy z koncentracją, mogą pojawić się kłopoty z zasypianiem, nie dopisuje apetyt. Osoba chora na depresję często ma duże problemy z wykonywaniem swoich obowiązków w miejscu pracy, podczas gdy w okresie przed wystąpieniem choroby nie miała z tym większych trudności. Bardzo niebezpieczne jest to, że u cierpiących na tą chorobę pojawiają się myśli samobójcze.

Depresję należy leczyć, ponieważ życie z nią jest dla osoby chorej niezwykle ciężkie. Zwykłe codzienne czynności sprawiają jej trudność, czasem niezwykle trudno jest jej zmusić się nawet do wstania z łóżka. Niepodjęcie leczenia może mieć bardzo poważne skutki.

Istnieje niebezpieczeństwo, że chory zdecyduję się na próbę samobójczą. Osoba chora na depresję powinna skontaktować się z lekarzem psychiatrą. Przepisze on odpowiednie leki oraz zasugeruje udanie się na psychoterapię. Najlepsze efekty daje bowiem połączenie leczenia farmakologicznego z terapią prowadzoną przez psychologa. Do tego osoba chora powinna również doświadczać wsparcia ze strony rodziny, przyjaciół i znajomych.

Jeśli widzisz niepokojącą zmianę zachowania u kogoś z Twojej bliskiej rodziny lub grona znajomych polegającą na tym, że osoba ta wydaje się być przygnębiona i rozkojarzona, nie ma ochoty na kontakt z innymi ludźmi, nic jej nie cieszy, a dodatkowo narzeka na problemy z koncentracją i snem, powinieneś/aś poważnie z nią porozmawiać. Możliwe, że osoba ta zachorowała na depresję i powinna jak najszybciej podjąć leczenie.